Door EEGA Groep
De stormachtige opkomst van digitalisering en Artificial Intelligence (AI) is onomkeerbaar. Maar in hoeverre moeten en willen we hierin mee? Hoe vinden we de juiste balans die ervoor zorgt dat we gelukkig en vitaal blijven? Manager Paula Paus laat namens de EEGA Groep en dochteronderneming Mens & Zo haar licht schijnen op dit thema. ‘In ons werk gebeurt er pas iets op het moment dat er persoonlijke verbinding gemaakt wordt, daar blijft menselijk contact voor nodig.’
Van re-integratietrajecten tot assessments, Mens & Zo biedt een helpende hand bij de zoektocht naar een geschikte werkplek én naar duurzame inzetbaarheid. Mens & Zo wil mensen weer met plezier laten deelnemen aan de arbeidsmarkt. Een samenleving die echter in toenemende mate online vorm krijgt en waarin algoritmen ons soms beter lijken te kennen dan wij onszelf. Paula sluit haar ogen er niet voor, maar wil bij Mens & Zo ten alle tijden trouw blijven aan de vier kernwaarden van het bedrijf. ‘Persoonlijk, gedreven, eigenwijs en duidelijk’, somt ze op. ‘Dat persoonlijke is voor mij cruciaal; de mens is onze kern. Persoonlijke verbinding en contact zijn een voorwaarde voor wederzijds vertrouwen en betrokkenheid. De sleutelingrediënten voor duurzame samenwerking en resultaat. Dat is precies waar ons werk over gaat. Dat contact vervang je nou eenmaal niet door een tool, systeem of algoritme.’
Paula verdiept zich regelmatig in klantcontact in dit digitale tijdperk. Ze merkt zeker dat het aanbieden van digitale communicatiekanalen een positief effect heeft op de klantbeleving. ‘Maar het effect op normen en waarden die klanten en organisaties hanteren in hun onderlinge relatie, verandert daarmee niet.’
Spiegel
Uiteraard gaan ook Paula en Mens & Zo met de tijd mee, zoals het cliché zo mooi luidt. Paula: ‘Natuurlijk digitaliseert ons werkveld ook. Online tools zijn een hulpmiddel. Er is in de werving van nieuwe medewerkers al een verandering gaande. Vacatureteksten worden opgesteld met behulp van AI. Daardoor volgen de sollicitatiebrieven van kandidaten als vanzelf. Blijft dit dan het selectietool waar we op af gaan? Of wordt de factor van persoonlijk contact juist belangrijker? Ik ben erg benieuwd welke veranderingen deze ontwikkelingen in de toekomst verder gaan brengen.’
Ze vervolgt: ‘Op sommige vlakken zijn die online tools een heel waardevol en efficiënt element. Maar dan kom ik toch weer bij mijn nieuwsgierige houding: als het gaat over echt iemand helpen en over intrinsiek bezig zijn met geluk, dan bereik je niet veel als je jezelf niet ervaart ten opzichte van een ander persoon. Met ons team zijn we vaak in gesprek over menselijk contact. Als jij helemaal alleen staat, afgesloten van contact en niet in staat tot interactie met anderen, dan kan je jezelf ook niet ervaren. Je spiegelt jezelf aan een ander, niet aan AI.’
Baanzekerheid
Tijd voor de confronterende vraag die al een tijdje rondzingt: ziet Paula zichzelf in de (verre) toekomst vervangen worden door AI? ‘Ik sluit nergens mijn ogen voor, maar dat zie ik niet gebeuren. Sterker nog: onze functie wordt breder. Aan onze diensten is juist meer behoefte op het moment dat organisaties in toenemende mate digitaliseren, waardoor persoonlijk contact minder logisch is. Want die behoefte blijft bij een groot deel van de beroepsbevolking bestaan. Mensen willen in gesprek over hun werk en over hun ontwikkelmogelijkheden. Dat wil ik zelf ook. Nogmaals, digitalisering en AI zijn alom aanwezig en bieden veel voordelen, maar ik denk echt dat we de juiste balans moeten blijven vinden. Nu en in de toekomst.’
